Die Ou in Ons Span Wat Altyd Sê: “Ons sal hom kry!”… en Nooit Kry Nie

November 16, 2025

Die Ou in Ons Span Wat Altyd Sê: “Ons sal hom kry!”… en Nooit Kry Nie

(Vertel deur JanGun self)

Daar’s ’n ding wat ek al jare lank in jagspanne sien. Dis nie die wind wat draai nie, dis nie die bokke wat jou spot nie — dis daai een ou. Ja, daai ou. Die manne weet presies wie ek bedoel.

Die oomblik as ons nog nie eers die bakkie afgeskakel het nie, die son nog blink op die bonnet en iemand nog soek na sy koffiekoppie…

Dan hoor ek dit:

“Jannas, moenie stress nie… ons sal hom kry.”

Nou kyk — ek’s ’n optimis, maar ek weet wanneer iemand met meer hoop as akkuraatheid praat.

Hoe ek weet iemand is daai ou

Ek sit gewoonlik net terug, kyk die toneel soos ’n natuurprogram, en wag vir die gedragspatrone om te wys.

1. Hy praat eerste.

Altyd. Voor almal.
“Manne, ek voel dit vandag,” sê hy.
Ek kyk hom so half-skuins aan en dink: Ja-nee, jy voel baie dinge, maar jou geweer voel nooit terug nie.

2. Hy sien wild wat nie bestaan nie.

“Daar! Reguit voor! Groot bul!”
Ek kyk deur my bino’s…
Net ’n miershoop en ’n sprinkaan wat homself probeer warm hou.

3. Hy blameer alles wat nie ’n hartklop het nie.

Gras. Son. Wind. Humiditeit. ’n Mossie. Die aarde se rotasie.
As hy kon, sou hy seker die tydsaanduiding op sy horlosie blameer ook.

4. Hy het ALTYD ’n byna-storie.

“Jannas, onthou jy daai tyd toe ek amper—”
Nee. Niemand onthou nie. Want “amper” tel nie.

Die Oomblik van Waarheid

Nou, kom ons praat oor wanneer hy wel ’n kans kry.

Die bok staan mooi. Die son is reg. Die wind help jou. Selfs die veld is stil.
Ek kyk vir hom. Hy kyk vir my.
Hy trek asem in…
Hy vou homself in posisie…
En ek dink: “As hy nou skiet… wonderlike dag. As nie… wel, dis Maandag.”

Drie minute later:

“Jannas… hy’t gelê. Hy’t my gekry, die bliksem. Ek was reg op hom!”

Ja maat. Natuurlik.
Die bok het presies geweet jy’s op pad en het besluit om taktiese manoeuvres uit te voer. Dis net logies.

Na die Skoot (wat nie gebeur het nie)

Ek ken die drie standaard verskonings so goed dat ek dit saam kan opseê:

“Ek wou nie die vleis beskadig het nie.”
“My geweer is nie lekker vanoggend nie.”
“Ek sal hom môre kry.”

Môre.
Die jagter se “Maandag.”

Maar hier is die ding…

Ek kla nie.

Want hierdie ouens?
Hulle maak die jag.
Hulle maak die kampvuurstories.
Hulle gee ons iets om oor te lag.
Hulle is die sout, die peper en soms die heel spesery-rak.

’n Jagspan sonder hom voel soos ’n .22 sonder ammunisie — ja, jy kan hom vashou, maar hy bring nie karakter nie.